Termin „dron” istnieje od ponad stulecia i pierwotnie odnosił się do samców pszczół, których jedynym celem było kojarzenie się z królowymi, a następnie śmierć. Na początku XX wieku termin „dron” został również przyjęty przez wojsko w odniesieniu do bezzałogowych statków powietrznych wykorzystywanych do ćwiczeń strzeleckich. Te wczesne drony były zasadniczo zdalnie sterowanymi celami powietrznymi i nie miały tak zaawansowanych możliwości autonomicznych, jak dzisiejsze drony.
Dopiero w pierwszej dekadzie XXI wieku użycie dronów zaczęło eksplodować, napędzane postępem technologii, który umożliwił tworzenie mniejszych i tańszych urządzeń. Wraz z tym rozwojem pojawiło się nowe zrozumienie znaczenia terminu „dron”. Dziś termin ten może odnosić się do każdego bezzałogowego statku powietrznego, od maleńkich dronów-zabawek po ogromne samoloty wojskowe.
Jednym z powodów, dla których termin „dron” przetrwał tak długo, jest to, że jest chwytliwy i łatwy do zapamiętania. Dodatkowo słowo „dron” ma pewne konotacje, które dobrze pasują do technologii. Drony są często postrzegane jako autonomiczne i wydajne, podobnie jak pracownicy w ulu.